Mágskyldan - Berfótaætt

Í 1. Mós 25:5-10 segir frá Mágskyldunni

Mágskyldan

⁵Þegar bræður búa saman og annar þeirra deyr án þess að hafa eignast son skal ekkja hins látna ekki giftast neinum utan fjölskyldunnar heldur skal mágur hennar ganga inn til hennar, taka hana sér fyrir konu og gegna mágskyldunni við hana. ⁶Fyrsti sonurinn, sem hún fæðir, skal bera nafn hins látna svo að nafn hans afmáist ekki úr Ísrael. Fyrsti sonur hjúskaparins með máginum telst vera eins konar staðgengill hins látna eiginmanns. ⁷Vilji maðurinn ekki kvænast mágkonu sinni skal hún ganga til öldunganna á þingstaðnum í borgarhliðinu og segja: „Mágur minn hefur neitað að halda við nafni bróður síns í Ísrael. Hann vill ekki gegna mágskyldunni við mig.“ ⁸Þá skulu öldungar í borg hans kalla hann fyrir sig og tala við hann. Reynist hann ósveigjanlegur og segi: „Ég vil ekki kvænast henni,“ ⁹skal mágkona hans ganga til hans frammi fyrir öldungunum, draga skóinn af fæti hans, hrækja framan í hann, taka til máls og segja: „Þannig skal farið með hvern þann sem ekki vill reisa við ætt bróður síns. ¹⁰Hvarvetna í Ísrael skal ætt hans nefnd Berfótarætt.“

Ég verð að segja, að ég vorkenni mönnum sem höfðu ekki geð í sér til að "leggjast með" ekkju bróður síns. Hvað ef hún var forljót, leiðinleg, illa lyktandi, og andstyggileg?  

En svona spauglaust, þá er Guð almáttugur, skapari himins og jarðar, með skrítinn smekk fyrir reglum. Það er eitthvað ekki í lagi við að þvinga fólk til kynferðislegs samræðis gegn vilja sínum.

Hér er skemmtileg saga sem tengist mágskyldunni

1. Mós 38:7-10

En Ger, frumgetinn sonur Júda, vakti andúð Drottins svo að Drottinn lét hann deyja. ⁸Þá mælti Júda við Ónan: „Gakktu inn til konu bróður þíns og gegndu mágskyldunni við hana að þú megir afla bróður þínum afkvæmis.“ ⁹Sökum þess að Ónan vissi að afkvæmið skyldi eigi verða hans þá lét hann sæðið spillast á jörðu í hvert sinn er hann gekk inn til konu bróður síns, til þess að komast hjá því að afla bróður sínum afkvæmis. ¹⁰Með þessu vakti hann andúð Drottins sem lét hann einnig deyja."

En er Guð hættur að drepa í dag, eins og hann gerir í þessari sögu? 

"B-I-B-L-Í-A, er bókin bókanna..."

 

Athugasemdir

[Lárus Viðar (IP-tala skráð) 4.3.2009 kl. 05:47]

Ódrepandi áhugi guðs almáttugs á kynlífi og getnaðarlimum er mér alltaf mikið umhugsunarefni. Er hann kannski svona aðframkominn af einlífi?